Çaresizlik bir süreçtir. Her duygunun bir süreç olduğu gibi çaresizlik de bir süreçtir, gidene yas tutmaya, olmayana ağlamaya, öfke geliştirmeye, konuşmaya, yeni bir yol bulmaya, ayağa kalkmaya, yardım istemeye, yardım etmeye ve yeniden ayağa kalkabilmeye.
Her duygu bir süreç, bir adım ve bir yönlendirmedir. Biz eğer kendimizi anlayamazsak, o zaman yola çıkamaz, olduğumuz yerde sıkışır, üzüntü yerine, öfkeye teslim olur ve karşımızdakileri de zehirleriz. Kendimizin yapamadıklarını başkasının da yapamaması için çalışır, onları da yollarından alıkoyarız.
Çaresiz kalmanın ne demek olduğunu ve bizi nelerden koruduğunu ve neleri harekete geçirebileceğimizi fark edersek, işte o zaman hayatımıza yeni bir anlamı verip, diğerlerine de örnek teşkil edebiliriz.
Antes Vakfı’nı aile üyelerine yaptığım ısrarlar üzerine kurduk, kendimizce çaresiz kalmış çocuklar ve onların aileleri için küçük adımlar atık. Şimdi Sami Ulus Çocuk Hastanesi’nde çocuklarının yanında olan, evlerinden uzak, ailelerinden uzak bir sandalye üstünde yaşayan ya da çocuklarının yataklarında yatan anneler, doğum yaptıktan sonra şehrin bir ucundan diğer ucuna her gün üç-beş saat yolculuk yaparak çocuğunu emziren anneler için bir şeyler yapabilmeye, onları çaresiz bırakmamaya karar verdik.
Onlar için bir Anne Oteli yaptırarak ailelerinden uzakken sıkıntılarını paylaşarak rahatlayacakları bir evin inşaatının bütün masraflarını üstlenmeye karar verdik. Çaresizlik içinde olanlara yardım etmeye çalışırken bizim de hem ayni hem de nakdi yardımınıza ihtiyacımız var.
Ele ele çaresizliklere karşı güç bulmak için Anne Oteli’nin yapımında yardım bekliyoruz, küçük büyük düşünmeden, çaresizlik duygusuna yeni bir ad takmayı ve yeni bir anlam yüklemeyi amaçlıyoruz…
Namaste!