Bakış açısı

− Bu “mood” kolyeleri ısıyla mı çalışıyor?

− Hani ben hep söylüyorum ya bizim bir ruhumuz var, renklerimiz var…

− Üf anne tamam tamam, sen gene anlamadın… Konuşmayalım.

“Tatilimizi birer çocukla geçirelim” dedi eski eşim, sadece bir tanesi ile bir hafta.

Bu hafta Mara’ylayım, oğlumla ekim ayında bir haftam var. “Mara’nın bu sinirli hallerini, bana sürekli bağırmasını anlamakla uğraşacağım” diye söz verdim kendime.

− Neyi anlamadım, bak gene gıcık bir hal aldı bu iş!

− Anne ben sana ısı ile oluyor diyorum, sen bana inancını söylüyorsun. Kısa ve açık bir soruya tamamen farklı bir cevap. Bana sadece bilmiyorum desen, senin ne kadar bilmiş, ne kadar kendini beğenmiş olduğunu ve bana bazı şeyleri zorla kabul ettirmek istediğini düşünmeyeceğim.

Yoga ilk bakışta sadece beden ile yapılan hareketler serisi gibi gözükse de aslında yaşama başka bir bakış açısı. Kendi sıhhatim ve iyiliğimi başkalarına zarar vererek ya da başkalarını umursamadan nasıl gerçekleştirebilirim ki. Farkındalık ile hayata bakış açım değişmeye başladı. Sırf benim gözlerim, kulağım, elim ile hissetmiyorum, tadını çıkarmak için bütünde hissetmeyi öğreniyorum. Bir bütün olabilmeyi, bana dokunan ile benim dokunduklarımı fark etmeyi öğreniyorum.

Mucize, her geçen gün hücrelerimizde meydana gelen değişikliği anlayıp yaşayabilmekte. Bedenle başlayıp ta derinlere nüfuz eden yaşamı fark edebilmenin sevinci ile yaşamaya devam edebilmek dileğiyle…