Düşünceler

Hayatımızı şekillendiren düşüncelermiş. Düşüncelerimizin ne zaman, nerede, hangi anda geldiklerini anlamamızı sağlayan ise nefesimizmiş.

Bazen kendimizi dinlemek için her şeyden tamamen uzaklaşmak, kendimizi keşfederken çok yararlı oluyormuş. Çıktığım yolculukta yeni bir mantra öğrendim: “Lokah samastah sukhino bhavantu”. Anlamı: “Yaşayan herkes mutlu ve özgür olsun, benim sözlerim, hareketlerim ve düşüncelerim bir şekilde bu mutluluğa ve özgürlüğe katkıda bulunsun”.

Yogada karşıma çıkan bu sözleri sürekli tekrarlamak, beni düşüncelerin, sözlerin ve hareketlerin anlamını fark etmeye, onları kendimden ayrıştırmaya ve dışarıdan incelemeye sevk etti. Gün içinde emir olarak algıladığımız, tenkit olarak gördüğümüz, kendimizi sevilmez hissettiren hareketlere maruz kaldığımız ve düşüncelerin altında ezildigimiz anlarda, her birini içimizde tekrar şekillendirmeden önce incelemeye almaya sevk etti beni bu mantra. Yanlış anlaşmaların, tecritlerin, sevgisizliklerin, yalnızlığın, gerekliliklerin olmadığı bir dünya ile karşılaşmamı sağladı. Dışarıdan baktığımızda, duygularımız ve düşüncelerimizi karıştırmadığımızda ayrımı daha kolay yapabilme yetisine ulaşıyoruz.

Nefes ilk yardımcımız, içeride kalmışlar içinse yoga hareketleri ve meditasyonu yanımıza aldıktan sonra yaşamımız daha da kolaylaşmaya başlıyor.

Sörf tahtasında hiç durmadım, daha doğrusu denemelerim pek başarıyla sonuçlanmadı. Sonra bir daha elimi hatta ayağımı bile sürmedim. Costa Rica’daki eğitmenlik kursu sırasında tanıştığım eğitmen adaylarından biri, bana yeniden sörfü anlattı, “Oturup bütün dalgaları incelemelisin sörfe başlamadan önce. Nereye doğru gittiklerini, nerede birleştiklerini, nerede son bulduklarını, ne zaman yükseldiklerini ve alçaldıklarını”.

Yogayı anlamak, çalıştığınız öğretmenleri ve veya öğrencileri tanımak için nefeslerini dinleyin, nefesleri ile birleştiğinizde birliği hissedebilirsiniz. İçinizdeki bu şarkıyı her gün duymanız dileğiyle.