Yogadaki tipleme iki düzeyde yapılabilir. İlki ruhsal düzeye, GUNA yani nitelik düzeyine, ikincisi ise
DOSHAyani fiziksel ve zihinsel sağlık düzeyine (bedenin halet-i ruhiyesi) göre yapılabilir.
Guna’lar, bizim insan-ı kâmil olma yolunda zihnimizin, bilincimizin sağlığını tanımamıza yardım ederken, Dosha’lar zihin ve beden arasındaki dengeyi korumamıza yardım ederler.
Her ikisi de kendimizin sonsuzluğunu ve doğasını tanımamıza yardımcı olur. Her birimiz hem üç gunaya, hem de üç doshanın her birine sahibiz. Bazıları daha ağır basarken diğerleri daha az gelişmiş durumdadır.
Asanalar ile ilk etapta gölge yanlarımızı tanımaya, anlamaya başlarız. Bedenimizde yerleşen toksinleri ve sıkıntıyı harekete geçirip bedendeki ataleti üstümüzden atmaya başlarız. İkinci etapta, arzu, istek, ihtiras ve hırslarımızı tanımlar ve onları
pranayama ve daha çok gevşetici asanalar sayesinde dengeye getiririz. Beden artık ilgi alanımız olmaktan çıkmış, kalbimiz ve zihnimiz odak noktamız olmuştur. Üçüncü etapta ise özümüze dönmek, doğamızı tanımak isteriz.
Aslında hangi etapta olduğumuz değildir yogada önemli olan. Önemli olan niyetimizi an be an sürdürebilmektir.