— Her şey yolunda mı?
— Yani evet ancak iş bulmak, ne olacak, nasıl olacak diye merak etmek. Bugün biraz onlarla uğraşıyorum.
Kızımla konuşmalarımız bugün böyle geçti. Kendimizi unutuyoruz, geleceği ve neler olabileceğini düşünmekten. Hikayelerimizi daha başlamadan biz bitiriyoruz içimizde. Kurguladığımız olasılıklar tükendikçe, bir türlü istemiyoruz hareket etmeyi. Canımız yemek yemek istemiyor ya da dolduruyoruz içimize bütün gereksiz abur cuburu. Fazladan uyumalar ya da uyuyamamalar. Genç olanlar okul yıllarını düşünüp bir daha mı okusak ya da okul olsaydı, düşüncesiyle gezerken, yaş alanlar yaşlılık da böyle bir şeymiş, deyip yerinde sayıyor.
Yogada en sevdiğim hareketi yapabilmek için belli etaplardan geçmeyi öğrenmek. Hâlâ yürüyebilmenin yanında kasları başka şekilde çalıştırmanın gerektiğini anlamak. Sırf kasların değil de yumuşak doku ve fasyaların da kemiklerle birlikte hareket etmesi gerektiğini anlamak. Ardından düşüncelerimi bir alana konsantre edip, o hareketi yapmak için nelere ihtiyacım var, onu incelemek. Sonrasında nezaket, sabır, hayal gücü ve keşiflerle daha neler yapabileceğimi bulmak.
Hayat içinde de aynı şekilde ilerlemeyi bir türlü kabul edemiyoruz. Olacakların hemen olmasını ve benim hayalimdeki gibi olmasını istiyorum ve o hayal, o gün o anda gerçekleşmeyince kendi içimde bir çöküş yaşıyorum. Yaratıcılığımızı yitiriyor ve kendimizi olasılıklar dünyasında küçücük bir odaya hapsedip hareketsiz kalıyoruz. Nefesimiz daralıyor. Şu sonuca varıyorum:
Hayal gücü eksikliği hareketin olmadığı alanda başlar.
Hareket ettikçe, başka bir yaşamın olabileceğini, içimde bulunan nitelikleri ve bu nitelikleri nasıl kullanabileceğimi keşfederim. Olması gereken ya da toplumdan öğrendiklerimin yerine kendime has bir şekilde yaşamımı yönetmeyi öğrenirim. Yoga matı da küçük bir alan, ancak üstünde istediğimiz ve bedenimizin el verdiği şekilde genişleme yeteneğine sahibiz. Koskoca olasılıklar dünyasında istediğimiz olmadığında kendimizi yoga matından da küçük bir alana hapsetmenin ağırlığını yaşamayı neden tercih ediyoruz…
Benim için yazmak aynı uçabilme yeteneğine sahip olmak gibi. Özgürlüğüme açılan bir kapı.
Peki siz en çok neyi yapabilmeyi arzu ederdiniz? Hayal kurun, ona bilinmedik yollarla nasıl ulaşabileceğinize dair, sadece size ait olan bir yolla.
Namaste!