Şimdide yaşamak için yıllardır oradan oraya kendimi aradım. Bugünlerde şöyle bir hayatımın geride kalanına baktığımda, değişik yaşamak, herkes gibi olmamak, annem ve babamın yaptığını yapmamak için çabaladığımı görüyorum. Ne olmak isteğimi bilmeden, farkında olmadan yaşadım bütün bunları. İyi ki de hepsini alt üst etmeye çalışmışım kuralların.
Yapılan kritiklerde gerekeni bulmayı, maceralarımdan öğrenmeyi, çocuklarımla büyümeyi, kavramları yeniden tanımlamayı öğretti bütün bu seneler bana, ama en önemlisi içimdeki beni aramamı, her gün yeniden verilen 24 saatlik hediyeyi daha farkında yaşamamı sağladı.
Bazen takılıp kaldığım, bazen sıkıldığım, bazen çok irdelediğim bu dünyada:
Nefes aldığımda hayata yeniden gözlerimi açıyorum.
Nefes verdiğimde gördüklerimi herkese anlatıyorum.
Her nefeste yenilenmenin tadını çıkarmak dileğiyle…