Yoga aslında kendini keşfetme sanatı. Bedeninizle ilişkiye girmedikçe, bedeninizin derinlerine inmenin içinde var olmanın ne demek olduğunu anlayamazsınız.
Godfrey Devereux’nün dediği gibi “bir duruş şekli ancak bedeninizin tüm hassasiyetlerini barındırıyor ve vücudunuzun her bir parçası, vücudunuzun her bir parçasını eforsuz bir ifade ve bütünlük deneyimi içinde destekliyorsa ancak o zaman bu bir yoga duruşu olabilir”.
Derslerimde “hep rahat ettiniz mi duruşun içinde” diye soruyorum. Taa ki orada rahat edene kadar duruşu bir kaç kez deneyimletmeye gayret ediyorum ki içinde huzuru ve neşeyi hissedebilsin öğrencilerim.
Hayat içinde sürekli kendimizi sıkıştırarak hareket etmeye, diğerini üzmemeye, diğerine uygun kelimeleri bulmaya, kendi rahatsızlıklarımızı dışa vurmamaya çalışarak yaşamak, hayat içindeki duruşumuzu sürekli olarak sınırlıyor.
Eylemlerimin sınırlarını sürekli kendimin dışındakilere göre ayarlamak beni bir türlü ayakta ve dengede duramaz hale getiriryor.
Bir bakın ne kadar rahat ediyorsunuz gün içindeki eylemlerinizde. Ne kadar hareketlerinizi veya sözlerinizi kısıtlıyorsunuz diğerlerine karşı? Peki kendinizle olunca durumda bir değişiklik var mı ?
Namaste..!