“Dilimin sınırları, dünyamın sınırlarıdır.” Wittgenstein
Mantralar; Hinduizm, Budizm, Jainizm için özel anlamlar taşıyan kelimelerdir. Kelimelerin hiçbir özelliği olmasa da içinde bulunan sesli harflerin titreşimlerinden meydana gelen her sesin, insanın arzularını ve isteklerini evren içinde faaliyete geçirdiği ve onların Tanrı tarafından anlaşılmasını sağladığı düşünülür.
Ayinler, dinsel törenler, danslar her zaman mantralar eşliğinde yapılır. Kurban etme törenlerinde de mantralar kullanılır. Mantraların Tanrı’ya sunulacak kurban veya hediyeyi titreşimleri ile tekrar saflaştırdığına inanılır. Aynı şekilde Tanrı’ya tapınan ve ya kurban veren kişi de mantra tekrarı ile tamamen temizlenir. Sürekli dua ve mantra söyleyerek her türlü ayrılıktan kopan kişinin, sürekli tekrar ile yeniden Tanrı ile birleştiğine inanılır.
Hinduizm ve Budizmdeki kutsal Mantra “OM”dur. Bu kelime vedalarda Tanrı anlamında kullanılır. OM aynı zamanda AUM olarak da kullanılmaktadır. Bu ses Pravana olarak adlandırılır. Her bir harfin kendine has anlamı bulunmaktadır. “A” harfi sevgi ve yaratılışı, “U” harfi korumayı, şefkati ve “M” harfi ölümü, erimeyi simgeler. Hinduizmde Tanrı hem varoluşun hem korunmanın hem de kıyamın kendisi olduğu için OM veya AUM da aynı anlama gelmektedir. Bu üç harf varoluşun üç düzeyidir, yani lokalarıdır: Svraga (cennet), Martya (dünya), Pātāla (cehennem).