Son seyahatimden dönerken Laurent Gounelle’in yeni kitabını aldım, henüz Türkçeye çevrilmemiş, adı “Yaşamayı Öğrendiğim Gün” . Yazar, sonlara doğru, eski karısı ve iş ortağı ile oturdukları sırada Bordo’lu XVII. yüzyıl yazarının söylediği cümleyi ifade etmiş: “Nedenlerini besledikleri ancak etkilerini beğenmedikleri olayları yaratan insanlara Tanrı gülümseyerek bakar.” Yazar, bu söz üzerine, “Ben de bu yüzden başkalarına ders vermek ve hayatı anlatmak yerine, kendi tercihlerimi yaşamaya ve kendi sorumluluklarımı almaya karar verdim” diyor.
Her hafta Özge Hanım’la, geçen hafta sonu Mehmet Bey’in aile diziliminde, elimizde olanları takdir etmek ve bu özelliklere sahip çıkabilmekten, onların sorumluluklarını alabilmekten ve bunu yaşadığımız alan içinde kullanabilmekten bahsettik. Yaşam içinde bunları kullanabilmek ve sorumluluklarını alabilmek ne demek, nasıl hayata geçirilir?
Tanrı’nın bize gülümseyen bakışı, benim anlamamı sağlayan cümle oldu. Her şeyi yaparken yaşamayı ve o anın tamamen farkında olmayı öğrendiğimiz an anılarımız, yanlışlarımız, doğrularımız geçici olacak ve yola devam edebilmek için yeni bir deneyim yaşama şansını da kendimize verebilecek hale geleceğiz.
Bunun ilk adımı da nefes almaktan ve nefesi alırken onun ne zaman kısa, ne zaman zoraki, ne zaman tutulmuş, kısaca nasıl olduğunun farkına varmaktan geçiyor.
Yoga her an, yoga olmak, yaşamda olmak…