Vücuttaki Tapınağı Tanımak

“RAB İnsanı topraktan yarattı ve burnuna yaşam soluğunu üfledi. Böylece İnsan yaşayan varlık oldu.”                                                                                                                                                             Genesis 2:7

Bir nefesle var olduk. Nefesimiz, yeryüzündeki tapınağımıza can veren, besleyen, her eyleminde yanında olan ve Tanrı’nın varlığını hatırlatan ışık.

Nefesimiz kim olduğumuzu, ne hissettiğimizi, ne kadar sağlıklı olduğumuzu gösteren görünmez ışık.

Yoga hocam Pınar,  bana tercüme etmem için Donna Farhi’nin bir kitabını vermişti. Ta geçen sene. Nedense bir türlü kısmet olmadı o kitabı okumak ve tercümesini hazırlamak, hocamla yeniden derslere başladığım şu günlerde, teyzemin nefes alış verişten kaynaklanan hastalığı ve ders verdiğim gruba hazırladığım çakra tercümeleri, “Breathing Book”un bu sayfasını bana açtırdı. Kök çakra, bu dünyadaki varlığımızı kabul etmemizle ilgili olan çakramız. Aşağıda anlatılan nefes alış verişinin sürekli olması sonucunda kendimiz ile bağımız kopacağı gibi, var olan canımız yani yaşamımız ile de bağımız kesilecektir.

Nefes almayan ciğerlere sahip kişiler, göğüs kafesinde nefes alıp veren kişilere benzeyen bir görünüm sergileseler de onların tamamen değişik bir yaklaşımları ve duruşları vardır. Göğüs kafesine alınan nefeste, karın kasları içeri doğru çekilir ve sanki nefes bir yerde tıkanıklığa uğrar, ancak nefes alınmayan ciğerlerde durum tamamen farklı, bütün vücut aşağı doğru bir eylemde bulunur. Göğüs kafesi kendini aşağı bırakırken, omuzlar vücudun üstüne doğru kapanırcasına öne ve aşağı doğru kamburlaşır, karın öne ve dışarı doğru büyür, vücut yorgunluktan çökmüş bir hal alır. Bu durumda vücudumuzun alt bölgesinde, karın bölgesindeki organlarda ve kaslarda neredeyse hiçbir hareket meydana gelmez. Karın bölgesindeki yumuşak organlarımız şişkin ve cansız bir halde dururken, kalp ve akciğerlerimiz yorgun bir halde karnımıza doğru baskı uygularlar. Bu tür bir nefes alma, çoğunlukla kilo sorunu olan ve/veya depresyondaki kişilerde ortaya çıkmaktadır.

Zihin, beden ve ruh bütünlüğü yani nefes, hareket ve anın farkındalığı, bütünlüğümüzü yeniden keşfetmemizi sağlar.